ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Η μαμά μου ανήκει στον σύλλογο μεσογειακής αναιμίας.Κάθε χρόνο
την φωνάζουν 3 φορές και πηγαίνει και δίνει αίμα,γιατί αυτά τα παιδιά το
έχουν ανάγκη.Η μαμά μου από πολύ μικρές μας πέρνει εμένα και την αδελφή
μου,για να μάθουμε την ανάγκη που έχουν αυτά τα παιδιά έτσι ώστε όταν
μεγαλόσουμε να τα βοηθάμε κι εμείς.Αυτά τα παιδιά μεταγγίζονται κάθε 20
μέρες και έχουν από 8 ή περισσότερους αιμοδότες το ένα.Για να σας δόσω
να καταλάβετε πόσο συμαντική ειναι η προσφορά από την αδιαφορία θα σας
δόσω ένα παράδειγμα από ενα κορίτσι που φοίτησε σε αυτό το σχωλείο,την
φίλη μας την Ελένη τη Σταμούλη.Για 10 χρόνια η μαμά μου έδινε αίμα στην
Ελένη.Τώρα όμως που έγινε καλά δίνει σε ένα άλλο κορίτσι.Ενδιάμεσα απο
τις αιμοδοσίες η μαμά μου εθελοντικά δίνει και αιμοπετάλια στα παιδιά με
καρκίνο,για να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες θεραπίες τους.
Μακάρι όλοι να ήμασταν τόσο ευαισθητοποιημένοι και να βοηθούσαμε
αυτά τα παιδιά που μας έχουν ανάγκη.Εγώ όμως πάντα θα τη φωνάζω <<ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ>>...
